Oturup kaldığını bilirim
İnsanın içinde kırıntılar
Buzdan parçalar maç yapar
Onu al, bunu koy, şunu getir ve sinirlen
Beyaz bir tümce değildi söylediklerim
Tren raylarının üstümden geçmesini istediğim bir vakitti
Korkunç şeyler olur ki benim de karnım sıkılı
Balık öyle kalır, artık güzel şeyler çöpe atılır
Kediler yer içer yumruklar sıkılı kalır
Ben sinirliyim anne
Anne anne anne anne
Bağırasım geliyor fırına karşı
Fırının ışığını hep boş buldum
Belki de kırarım elimdeki her teli
Tepsileri artık sevmem, boynumdaki hiçbir yükü
Öyle söylenmez yoksa çıkarıp atacaksın
Belimi kapattığımda sevinen sen ölü bir bedenle ne yapacaksın
İnsanlar kendini ne de çok bilir
En şaşaalı meziyet onlarda elbet
Birini aşağı atınca yüksekteyim sanır
Tü onlara mahalleyi gömdüler
En doğru benim diyip doğruya sövdüler
Görsen, ne melek ama yollar harap
Kalpleri ezip ben çok güzelim dediler
Bilmezler
Bilmezler geriye sadece belaları kalır
